Eriks Jekabsons – profesor asocjowany Katedry Historii Europy Centralnej i Wschodniej na Wydziale Historii Uniwersytetu Łotwy w Rydze. Specjalizuje się w historii Republiki Łotewskiej (1918–1940), a szczególnie w dziedzinie stosunków łotewsko-polsko-litewskich, historii mniejszości narodowych Łotwy, a także historii polityczno-wojskowej Europy Środkowo-Wschodniej. Autor trzech monografii (Poli Latvija [Polacy na Łotwie], Ryga 1996; Lietuvieši Latvija [Litwini na Łotwie], Ryga 2003; Piesrdziga draudziba: Latvijas un Polijas attiecibas 1919–1920 gada [Ostrożna przyjaźń: łotewsko-polskie stosunki w latach 1919–1920], Ryga 2007); czterech encyklopedii biograficznych i 123 artykułów naukowych opublikowanych na Łotwie, w Polsce, Estonii, Rosji, Niemczech, Rumunii, na Białorusi, Litwie, Ukrainie; W 2003 r. otrzymał małą nagrodę Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk – „Felix”; w 2004 r. – odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi RP; w 2003 r. został w Polsce nominowany do Nagrody im. Andrzeja Drawicza. .
|
